Dag vijf in het ziekenhuis, maar met goed nieuws weer samen daar weg.

Goedemorgen allemaal, 

Ik werd wakker in mij herberg.

Gedoucht helemaal beneden in de kelder. Dit ging hem echt niet worden met Leo samen hier nog te blijven gelukkig heb ik dit kunnen annuleren. 

Aan het ontbijt raakte ik aan de praat met een oudere dame 73 zij fietsten de hele wereld rond. Ze was pas in Friesland geweest en daarvandaan door naar Duitsland. 

En zo nu weer op pad in Canada op haar fiets prachtig toch. Ze waren allemaal erg aardig de mensen die er geslapen hadden van de dame daar kreeg ik aarbeien van en van een jongen twee heerlijke boterhammen. 

Meer had ik niet nodig ja een kopje koffie ☕... 

Op naar het ziekenhuis en kijken of Leo al klaar was om hem mee te mogen nemen. 

En ja hoor ze waren al druk bezig om de mobiele monitor aan te sluiten. 

Dat was een er fijn moment een huil momentje van blijschap.. 

Nou daar gingen we dan samen weer naar buiten best gek... 

Een paar dagen daarvoor gingen we met looiende sirene naar binnen en godzijdank stonden we nu dan toch samen weer daar buiten. We waren gelijk doorgelopen naar de apotheek en alle medicijnen gehaald wat nodig was..En zo ook een pillen doosje handig voor straks onderweg.

Alles daar gevraagd ook betreft als we terug moeten vliegen ✈ met de tijden van Nederland en Canada 6 uur tijd verschil tja je moet toch aan alles denken.

Alles voor het beste van pa..

Nou eerst daarna maar in het dorp echte koffie ☕ drinken en met de WiFi daar naar huis gekiept..  Iedereen was zo dol blij . 

We zijn daarna opzoek gegaan naar een mooi hotel. Waar we eerst heen wilde die was vol dus toch weer terug naar stad om daarin de buurt wat te zoeken.

Ja ja we hadden en naam van het hotel.... Mmmm het rook best muf daar binnen.. Mmmm en vele oude mensen met rollators we waren bang dat we verkeerd zaten.

En ja hoor het bejaardentehuis pa dacht gelijk wil je me daar achter laten... Haha ik dacht blij met jou naar een mooi hotel maar nee. Stopt ze me daar in haha we lachen in een deuk.. 

Het was iets verder op gelukkig gevonden. Een ruim hotel met een hele zithoek erbij even tot adem komen.. 

Daarna zijn we heerlijk uit eten gegaan. Best spannend hoor na alles wat er gebeurt was de eerste keer Leo bij me na de laatste keer in het sacacomie hotel en de ambulance rit naar beneden dat vergeet je niet zomaar. Dus zei ik tegen pa, ik heb best de bibbers ik heb wel nu de verantwoordelijkheid over jou en dat is niet niks. 

Gelukkig zeiden we alles eerlijk tegen elkaar wat we dachten en voelde. Dan weet je wat er in iemand zijn hoofd omgaat.

Dat was fijn want Leo was na het hoofdgerecht wel klaar voor vandaag dus het toetjes hebben we niet genomen..  Op naar het hotel en Leo lag er vroeg in.

Nadat ik ook naar bed ging had Leo moeite om zijn ademhaling onder controle te krijgen maar super fijn dat hij het mij vertelde en het was een hyperventilatie en nadat Leo zich bewust van werd ging het gelukkig weer goed en had hij alles weer onder controle. 

Weltrusten iedereen morgen weer een nieuwe dag