Dag twee van het ziekenhuis

Goedemorgen allemaal, 

Mij dag twee alleen wakker geworden.

Best gek maar gelukkig geen telefoon gehad van het ziekenhuis dus geen nieuws is goed nieuws dat zei mij moeder altijd dus daar houden ik mij ook aan vast. Ik was nog steeds in de overlevings stand..  En nog steeds de woorden rustig blijven goed nadenken oké wat nu de volgende stap.

Alles weer inpakken want alles moet mee...

Nog geen idee wat ik straks zou aantreffen in het ziekenhuis,  ze hadden wel tegen mij gezegd doe rustig aan want morgen ochtend krijgt hij weer allerlei onderzoeken...   Dus dat heb ik ook maar gedaan.

Eerst alles van ons ingepakt alle koffers en klaar gezet voordat ik naar het ontbijt ging...

Met volle moed de eetzaal daar weer binnen...  Ppff heftig kijkend naar de plek waar het gebeurt is.. Gelukkig zaten daar andere mensen.. Maar heb er later wel en foto van gemaakt...  Daar zit je dan....  Alleen in en prachtig hotel.... En de andere helft van mij in het ziekenhuis van alles gaat er door je heen.... En dan dat cupje boter in mij handen moest ik steeds aan die blik denken en aan dat moment van gisteren... Nog steeds ongeloof maar ook dankbaar dat hij er nog is.....

Na mij ontbijt heb ik alles verder afgehandeld en de auto en onze koffers gepakt en de rit weer naar beneden gemaakt. Dit keer alleen en in dikke stilte.... Er ging steeds weer dingen door me hoofd ik zei steeds tegen me zelf oké alles onder controle het komt goed heb de auto en onze spullen dat voelde veilig tot zover.

Aangekomen in het ziekenhuis was Leo nog weg voor allerlei onderzoeken. Maar dat wist ik dus geen paniek. De zusters zeiden dat hij een goede nacht had gehad wel elk uur wakker was geweest maar niks veder wat zorgelijk was geweest... 

Dus later kwam Leo er aan met een glimlach op zijn gezicht.. Fijn om elkaar weer te zien...

Er was weer een scan gemaakt en nog meer hart fimpjes er wat er nog zowel bij kwam.Het ging weer wat beter dan gisteren middag...  Maar was wel vaak zijn woorden kwijt. Zo ook zelf van zijn kinderen en dat vond hij het moeilijkste van allemaal... 

En godverdomme dat kwam er wel uit.... We hebben wat gevloek wat we normaal nooit zouden doen maar dat mocht en was ook goed...

Frustratie en vele tranen zijn er gevloeid door ons beiden... 

We hebben de hele dag gewacht en elkaar handen vast gehouden maar de arts was nog steeds niet geweest oké we denken maar weer geen nieuws is goed nieuws maar voor het thuis front was dat best erg lastig.... Wat wij ook ten degen begrepen... Leo deed steeds met zijn vingers de zinnen in zijn hoofd zeg maar zo op lezen dat ging makkelijker als hij dat zo deed.... 

En hij vertelde mij dat de arts van de scan van gisteren avond wel degelijk een hersen infarct had gezien en dat er een stukje was afgestorven en dat het met de tijd de rechterkant het overgaat nemen... Dus we wisten iets meer. Maar hebben het voor nu verder maar gelaten. Morgen weer een dag..

Leo had wel mog moeite met slikken dat hoorde er ook bij na zo een hersen infarct dus was op vloeibaar voedsel maar ook geen water of iets hij kreeg dikke sappen om zich niet te verslikken ach als dat voor nu alles was...

Een goede dag zeiden we want het was beter dan gisteren. 

Ik had een slaap plek kunnen regelen in het ziekenhuis zo een hotellerie noemen ze dat hier.. Dat is eigenlijk voor kanker patiënte maar er was nog een plekje waar ik bij kon op iemand zijn kamer....

Tja heb al genoeg mee gemaakt kom maar op.. Bij een dame met darm kanker... Best heftig als je beiden ouders ook aan kanker zijn overleden maar goed je overleeft het wel....

Het klinkt gek maar het was oké.. De dame was erg aardig en voor mij prima ik hoefte voor de eerste twee dagen nergens heen. En kon fijn bij Leo zijn. En dat was het belangrijkste voor mij..

De sos internationaal hadden mij nog gebeld en heb hun op de hoogte gebracht hoe de zaken tot nu toe stonden.

Verder wordt alles weer vervolgd....

Nog wat dingen op de kamer geregeld voor de sos en toen toch echt naar me bedje 10 uur ging het licht uit... 

Weltrusten iedereen....

Morgen weer een nieuwe dag...